Wednesday, May 21, 2008

จี๊ดซะงั้น



ตายตอนจบ. จี๊ดซะงั้น.
เพราะถูกตัดสิน (คลื่นสมองเบต้าแก่ๆ ตึงขึ้นมาทันใด ให้เขียนอีก เขียนไมาออก ญาณทัสนะไม่เกิด คำไม่ผุด)

พื้นที่ พื้นที่ พื้นที่ ยารักษาโรคจี๊ด

ให้ชีวิตเรียนรู้
เรียนรู้ชีวิต สักวันหนึ่งพื้นที่ฉันจะโต จะโต

วันนี้คุณสร้างพื้นที่แล้วหรือยัง

หลากหลาย แตกต่าง

คลื่นสมองเบต้าแก่ๆ ตึงขึ้นมาทันใด ญาณทัสนะไม่ทำงาน
(คงต้อง) ไปนั่ง/นอน จมดิน ก่อนกลับมานั่งเขียน

พอดีกว่า

ขอบคุณอาจารย์เชอเกียม ตรุงปะ ที่รจนาหนังสือให้ฉันเห็นคุณค่าของฐานใจ ที่มีหัวใจอันเปราะบาง
ขอบคุณเร้จจี้ ตั้ม ที่ถ่ายทอดเครื่องมือในการดูแลภาชนะอันไร้ขอบเขต ผสานจิตกับกายเป็นหนึ่งเดียว



สัมผัสแห่งการตื่นรู้,
พฤษภาคม ๕๑

No comments: