ในมณฑล

ขอเรียกว่า
มณฑลแห่งการตื่นรู้
ที่สวนโมกข์
เสียงเม็ดฝนที่กระทบดิน ลมพัด จั๊กจั่นในยามค่ำคืน

ช่วง ๒ วันแรก เหมือนเข้ามาอยู่ในเนื้อในตัว
เสียงนกที่ทักทายกัน ยามเช้าก่อนรุ่งอรุณ ช่วงที่มานั่งใหม่ๆ
ที่รู้สึกได้

แสงแดดยามเช้า เมื่อเราเดินไป
เห็นใบหญ้า ดอกหญ้า ชูรับแสงยามรุ่งอรุณ
ทุกอย่างช่างงดงามมีชีวิต

สัมผัสได้กับความรู้สึกของทุกคนที่งดงาม
รู้สึกถึงความปรารถนาดีของตั้ม
ที่เปิดให้กับทุกคน

ทุกอย่างเดินไปอย่างงดงาม
บนความต่อเนื่องของการตื่นรู้


สัมผัสแห่งการตื่นรู้,
พฤษภาคม ๕๑